Het is de laatste dagen een gezellige drukte in onze tuin, en dan vooral rond één specifiek object: de pindakaaspot. Je zou bijna denken dat er een exclusief restaurantje geopend is, speciaal voor koolmeesjes. Want echt, ze vliegen af en aan alsof er sterren worden uitgedeeld voor de beste snacklocatie van het seizoen.
De kleine koolmeesjes zijn niet bepaald bescheiden. Ze duiken zonder aarzelen het potje in, helemaal tot aan hun staartjes, op zoek naar dat ene smeuïge hapje. Soms lijkt het wel een soort drive-in, maar dan eentje met veel verkeersproblemen: wie er te lang blijft hangen, wordt onverbiddelijk weggejaagd door de volgende hongerige gast. Er wordt wat af gekibbeld, gevlogen en gefladderd rondom het potje. Koolmeesjes met een kort lontje, zou je kunnen zeggen.
Ik vermoed dat de aanloop zo groot is omdat er meerdere nestjes in onze tuin zitten. Al dat jonge grut moet natuurlijk gevoerd worden, en wat gaat er nou makkelijker in zo’n drukke ouderschema dan een goedgevulde pindakaaspot? Even tanken, en hup weer door!
Het is een vrolijk schouwspel om te zien — een soort mini-soap vol actie, drama én pindakaas. En stiekem geniet ik er elke dag weer van.
