Drie jaar geleden was ik er voor het laatst: de Paardendagen in Wâlterswâld. En net als toen gebeurde er vanmiddag weer iets bijzonders. Gek eigenlijk, want ik heb helemaal niets met paarden. Geen paardenmeisje geweest, nooit op paardrijles gezeten – en tóch…
Zodra ik die paarden zie draven, door mijn lens, krijg ik kippenvel. Echt waar. Mijn keel slaat dicht, mijn ogen worden vochtig. Het is moeilijk uit te leggen, maar het raakt me. Misschien is het de kracht die ze uitstralen, het ritme van hun hoeven, de focus van de berijders, of gewoon de pure schoonheid van het moment. Het is alsof er een soort oerkracht op je af komt denderen. Machtig mooi!
Morgen ga ik ook nog even een kijkje nemen op de Boerendag – een heel andere sfeer, maar zeker net zo leuk om vast te leggen.
Voor vandaag heb ik in ieder geval weer intens genoten van deze prachtige dieren en de mensen die met zoveel passie met hen samenwerken. Geniet je mee via de foto’s hieronder?
Sta je trouwens zelf op de foto en wil je graag een mooie afdruk ervan? Laat het me even weten, dan bespreken we de mogelijkheden!
